FAQ

Ile kosztuje nadruk na odzieży roboczej?

Niestety nie ma jednoznacznej odpowiedzi na to pytanie. Koszt jednostkowy nadruku jest funkcją wybranej techniki znakowania, wielkości logo i ilości kolorów, które mają być nadrukowane.

Podamy Państwu cenę za taka usługę w najbardziej typowym dla nas przypadku nadruku flex jednokolorowego:

  • Jednokolorowy duży napis na plecach wykonany w technice flex kosztuje u nas 5,50 zł netto
  • Jednokolorowy mały napis na piersi wykonany w technice flex kosztuje u nas 3,90 zł netto
  • Koszt opracowania graficznego logo /nie dotyczy klientów posiadających logo w grafice wektorowej i prostych nadruków wykonywanych z użyciem ogólnie dostępnych czcionek/ do 100 zł netto

 

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

 

Co oznaczają symbole S1, S1P, S3, O2 itp na obuwiu roboczym?

Obuwie robocze dzieli się na klasy w zależności od spełnianych norm ,własności i posiadanych zabezpieczeń 

  • EN ISO 20345 obuwie bezpieczne z podnoskiem wytrzymującym uderzenia do 200 J
  • EN ISO 20346 obuwie bezpieczne z podnoskiem wytrzymującym uderzenia do 100 J
  • EN ISO 20347 obuwie zawodowe bez podnoska

 

  1. Obuwie robocze wyprodukowane zgodnie z normą EN ISO 20345 jest oznaczone literą "S" po której występuje dodakowe oznaczenie:
    • SB wymagania podstawowe
      • podnosek wytrzymujący uderzenia do 200 J
      • wierzch obuwia wykonany z dwoiny skórzanej lub innego materiału o wytrzymałości takiej jak wymagane minimum według normy
      • wysokość wierzchu odpowiadająca normie
    • S1 cechy podstawowe SB z dodatkowymi właściwościami
      • właściwości antyelektrostatyczne
      • absorpcja energii w części piętowej
      • część piętowa zamknięta
      • podeszwa antypoślizgowa
    • S2 cechy jak dla S1 z dodatkowymi właściwościami
      • wierzch wodoodporny - nie przepuszcza wody przez minimum 1 godzinę
    • S3 cechy jak dla S2 z dodatkowymi właściwościami
      • podpodeszwa lub wkładka odporna na przebicie
      • podeszwa urzeźbiona
    • S4 cechy jak dla S1 z dodatkowymi właściwościami
      • podeszwa antypoślizgowa
    • S5 cechy jak dla S4 z dodatkowymi właściwościami
      • podpodeszwa lub wkładka odporna na przebicie
      • podeszwa urzeźbiona
  2. Obuwie robocze wyprodukowane zgodnie z normą EN ISO 20346 jest oznaczone literą "P" i wykorzystywane wszędzie tam gdzie występuje zagrożenie uderzeniami do 100 J.
  3. Obuwie robocze wyprodukowane zgodnie z normą EN ISO 20347 jest oznaczone literą "O" i nie posiada noska - jest zaliczane do obuwia zawodowego.



Istnieje szereg oznaczeń przeznaczonych do identyfikowania obuwia roboczego z dodatkowymi właściwościami:

  • A - obuwie robocze z właściwościami antyelektrostatycznymi
  • E - obuwie robocze z cechą absorbcji energii w części piętowej
  • WRU - obuwie robocze z wodoodpornym wierzchem
  • P - obuwie robocze odporne na przebicie
  • CI - obuwie robocze z izolacją od zimna
  • HI - obuwie robocze z izolacją od ciepła
  • HRO - obuwie robocze z podeszwa odporną na gorąco /300 stopni Celsjusza przez 1 minutę/
  • I - obuwie robocze z izolacją elektryczną /obuwie dielektryczne/
  • CR - obuwie robocze odporne na przecięcia
  • FO/ORO - obuwie robocze z podeszwą odporną na węglowodory /wymóg obowiązkowy norm 20345-20347/
  • SRC - obuwie robocze z podeszwą antypoślizgową

 

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

 

Jak dobierać filtry i pochłaniacze do masek i półmasek stosownie do zagrożeń występujących w środowisku pracy?

Filtry stosowane są w przypadkach wystąpienia zanieczyszczenia powietrza pyłami, dymami lub mgłami w stężeniach przekraczających ich wartości normatywne
Klasy ochrony dla filtrów:

  • Sprzęt filtrujący oznaczony symbolem P1 jest przeznaczony do ochrony przed aerozolami ze stałą lub ciekła fazą rozproszoną (pył, dym, mgła), o ile stężenie fazy rozproszonej tych aerozoli nie przekroczy 4xNDS*. (z wyłączeniem pyłów azbestu)
  • Sprzęt filtrujący oznaczony symbolem P2 jest przeznaczony do ochrony przed aerozolami ze stałą lub ciekła fazą rozproszoną (pył, dym, mgła), o ile stężenie fazy rozproszonej tych aerozoli nie przekroczy 9xNDS.
  • Sprzęt filtrujący oznaczony symbolem P3 jest przeznaczony do ochrony przed aerozolami ze stałą i ciekłą fazą rozproszoną (pył, dym, mgła), o ile stężenie fazy rozproszonej tych aerozoli nie przekroczy 20xNDS.

 

*Najwyższe dopuszczalne stężenie (NDS) - wartość średnia ważona stężenia, którego oddziaływanie na pracownika w ciągu 8-godzinnego dobowego i przeciętnego tygodniowego wymiaru czasu pracy, określonego w Kodeksie pracy, pracy przez okres jego aktywności zawodowej nie powinno spowodować ujemnych zmian w jego stanie zdrowia oraz w stanie zdrowia jego przyszłych pokoleń

Jednym z podstawowych parametrów ochronnych, determinujących zakres stosowania sprzętu filtrującego jest penetracja materiału filtracyjnego. Wartość penetracji, wyznaczana wobec standardowych aerozoli tj. chlorku sodu i mgły oleju parafinowego określa do której klasy ochronnej można zaliczyć filtr. Wymagane poziomy penetracji klasyfikujące filtry zgodnie z normą PN-EN 143:2004/A1:2006 są następujące:

  • klasa 1 - penetracja - 20%,
  • klasa 2 - penetracja - 6%,
  • klasa 3 - penetracja - 0,05%.




Pochłaniacze są stosowane, gdy występują zanieczyszczenia środowiska w postaci par lub gazów.
Wszystkie pochłaniacze dzieli się na typy i klasy zgodnie z zaleceniami normy EN 14387:2004. Według tej normy oznaczenie pochłaniaczy przeznaczonych do ochrony przed poszczególnymi substancjami polega na przypisaniu poszczególnym typom pochłaniaczy symboli literowych oraz barwy etykiety. Oznaczenia dla poszczególnych typów są następujące:

  • typ oznaczony literą A oraz barwą brązową - przeznaczony do ochrony przed określonymi przez producenta organicznymi parami i gazami, o temperaturze wrzenia powyżej 65°C;
  • typ oznaczony literą AX oraz barwą brązową - przeznaczony do ochrony przed określonymi przez producenta organicznymi parami i gazami o temperaturze wrzenia poniżej 65°C;
  • typ oznaczony literą B oraz barwą szarą - przeznaczony do ochrony przed określonymi przez producenta nieorganicznymi parami i gazami, z wyjątkiem tlenku węgla;
  • typ oznaczony literą E oraz barwą żółtą - przeznaczony do ochrony przed dwutlenkiem siarki oraz innymi określonymi przez producenta parami i gazami kwaśnymi;
  • typ oznaczony literą K oraz barwą zieloną - przeznaczony do ochrony przed amoniakiem oraz określonymi przez producenta organicznymi pochodnymi amoniaku;
  • typ oznaczony symbolem SX oraz barwą fioletową - przeznaczony do ochrony przed określonymi przez producenta substancjami, tzw. pochłaniacz specjalny.



Wszystkie elementy pochłaniające dzieli się ponadto na trzy klasy ochronne: 1, 2 i 3, określając je jako elementy pochłaniające o:

  • niskiej pojemności sorpcyjnej, przeznaczone do ochrony przed gazami lub parami o stężeniu objętościowym w powietrzu nie przekraczającym 0,1%;
  • średniej pojemności sorpcyjnej, przeznaczone do ochrony przed gazami lub parami o objętościowym stężeniu w powietrzu nie przekraczającym 0,5%;
  • wysokiej pojemności sorpcyjnej, przeznaczone do ochrony przed gazami lub parami o objętościowym stężeniu w powietrzu do 1% .

Wystąpienie stężeń par i gazów powyżej granicy 1% wskazuje na potrzebę stosowania do ochrony układu oddechowego sprzętu izolującego którego cechą charakterystyczną jest posiadanie własnego, niezależnego źródła powietrza lub tlenu do oddychania.



Wyróżniono ponadto dwa typy elementów filtropochłaniających:

  • typ oznaczony NO-P3 oraz barwami niebieską i białą - przeznaczony do ochrony przed tlenkami azotu;
  • typ oznaczony Hg-P3 oraz barwami czerwoną i białą - przeznaczony do ochrony przed rtęcią.





Dla użytkowników istotną sprawą jest czas, w którym pochłaniacz spełnia swoją funkcję. Czas ten określany jest jako czas ochronnego działania i jest funkcją pojemności sorpcyjnej. Zależy on od wentylacji minutowej płuc będącej miarą wydatku energetycznego człowieka wykonującego pracę, stężenia substancji, temperatury oraz wilgotności powietrza. W praktyce nie jest możliwe określenie dokładnego czasu działania ochronnego pochłaniacza. Ustalony na podstawie badań laboratoryjnych czas ochronnego działania odpowiada przyjętym standardowym warunkom badań i może być stosowany jedynie do celów porównawczych. W tabeli poniżej przedstawione zostały minimalne wymagane czasy przebicia wobec substancji testowych, dla poszczególnych klas pochłaniaczy typu AX, A, B, E i K oraz filtropochłaniaczy NO-P3 i Hg-P3.

Typ i klasa pochłaniacza Gaz testowy Minimalny czas przebicia w warunkach badania
AX Eter metylowy
Izobutan
50
50
A1 Cykloheksan 70
B1 Chlor
Siarkowodór
Cyjanowodór
20
40
25
E1 Dwutlenek siarki 20
K1 Amoniak 50
A2 Cykloheksan 35
B2 Chlor
Siarkowodór
Cyjanowodór
20
40
25
E2 Dwutlenek siarki 20
K2 Amoniak 40
A3 Cykloheksan 65
B3 Chlor
Siarkowodór
Cyjanowodór
30
60
35
E3 Dwutlenek siarki 30
K3 Amoniak 60
NO-P3 Tlenek azotu
Dwutlenek azotu
20
20
Hg-P3 Pary rtęci 100 godzin



Najpowszechniej stosowaną metodą oceny stopnia zużycia pochłaniaczy jest wykorzystanie ostrzegawczych cech substancji chemicznych takie jak: zapach, smak, drażnienie błon śluzowych. Postępowanie takie ma jednak swoje słabe strony. Istnieje bowiem wiele niebezpiecznych dla człowieka substancji chemicznych, które wyczuwalne są zmysłami węchu, dopiero gdy ich stężenie w powietrzu jest niebezpieczne dla organizmu człowieka.
Dobierając więc sprzęt pochłaniający należy poddać dokładnej analizie rodzaj czynników chemicznych występujących w środowisku pracy i oszacować czas skutecznego działania uwzględniając wszystkie czynniki wpływające na zmianę ich pojemności sorpcyjnej.

 

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

 

Co oznaczają niektóre symbole na rękawicach roboczych?

Wśród rękawic roboczych najczęściej używamy tych przeznaczonych do ogólnych prac mechanicznych.

Wytrzymałość rękawicy na rozdarcie, przecięcie, przekłucie bądź przetarcie określa norma EN388.

 

Piktogramowi „zagrożenia mechaniczne” towarzyszy czterocyfrowy kod:
 
  • a. Odporność na ścieranie: bazuje na liczbie cykli wymaganych do przetarcia rękawicy próbnej.
  • b. Odporność na przecięcie: bazuje na liczbie cykli wymaganych do przecięcia próbki przy stałej prędkości.
  • c. Odporność na rozdarcie: bazuje na wielkości siły, jaka jest potrzebna do rozdarcia próbki.
  • d. Odporność na przebicie: bazuje na wielkości siły, jaka jest potrzebna do przebicia próbki przy użyciu ostrza o standardowym rozmiarze.

 

 

Im większe wartości pojawiają się na poszczególnych pozycjach tym rękawica jest bardziej wytrzymała na poszczególne uszkodzenia mechaniczne.

 

Często również używa się rękawic przeznaczonych do ochrony przed chemikaliami.

Odporność rękawicy w tym zakresie określa norma EN374.

Obok piktogramu oznaczającego odporność na chemikalia znajduje się  się trzycyfrowy kod.

Oznacza on 3 substancje chemiczne z listy 12 substancji zdefiniowanych przez normę EN374, dla których uzyskano czas do rozpoczęcia przesiąkania wynoszący co najmniej 30 minut czyli tak zwana klasę drugą.

Kontakt

Hurtownia Artykułów BHP
PPW Teza sc
05-092 Kiełpin
(Warszawa-Łomianki)
woj. mazowieckie
ul.inżyniera Antoniego Kocjana 2
226398644
teza@teza.com.pl

Koszyk

produktów: 0

wartość: 0,00 zł

przejdź do koszyka

Darmowa dostawa
Darmowa dostawa (Shoper Przesyłki Kurier) już od 600,00 zł.
do góry
Sklep jest w trybie podglądu
Pokaż pełną wersję strony
Sklep internetowy Shoper.pl